wy baczcie

tobie niewierny Tomaszu
z łapami w boskie rany
pokoik na poddaszu
dusznością zatroskany

Maryi Magdalenie
za kurwi los nijaki
pod brzozą miękkie cienie
i rozścielone maki

sędziemu od rozstrojeń
wyroku dla wyroku
najcichsze ścieżki moje
i jeszcze świętszy spokój

i serce dla judasza
spod opuszczonych powiek
do raju was zapraszam
ja bóg
bo przecież człowiek

No chyba za ten wiersz, to cię ekskomunikują, odważny jak nie wiem co. Smile

Mnie się podoba!

cież straszysz mnie Anathemą? Very Happy

dziękuję

Czy on taki znowu odważny to ja nie wiem - to jeno stwierdzenie faktów (tylko ujętych dosadnie).
A wiersz bardzo dobry i zgrabny - zwłaszcza końcówka.

dzięki Chamzacie

Zatroskanym o Twoje życie wieczne. Wink

nie słowa a czyny
ludzie-nie arlekiny