kur de mol

z miłością jest ja z kłębkiem wełny
długo ja przędli nawijali
a gdy już miała się dopełnić
pozostał tylko bzdurny szalik

mole go nie chcą-no bo po co
przegryzać coś co kiedyś było
i tylko czasem wiersze gniotąc
wierzą że to jest właśnie miłość

Ostatnio zmieniony przez Grzech Pierwotny dnia Wto 11:11, 11 Lis 2008, w całości zmieniany 1 raz

Krótko, zwięźle i dobitnie, przytym dosyć wesole podejście do miłości. Mnie się podoba!