Ciężka chwila

Witam wszystkich, to mój pierwszy post i zarazem pierwszy wiersz, chociaż nie nazwałbym tego wierszem. Proszę o wszelkie komentarze, jeśli trafi się jakiś przychylny, w co wątpię, to będzie miło, więc nie krępujcie się powiedzieć, co myślicie o mojej próbie.

Szkolna sala, brudny parkiet
przy tablicy Marian z Markiem.
Koleżanki i koledzy
nie ufają już ich wiedzy,
a przy biurku stara baba,
jest powodem ich dumania.
Na zadane im pytanie
z wiedzy ścisłej niebywale,
w popłoch wpada Marian z Markiem
już za włosy Marian szarpie.
Marek wzrok swój wbił w podłogę
i w swych trzewiach poczuł trwogę.
Cisza w sali, nikt nie pisnął,
pozostało zęby ścisnąć,
konsekwentnie nic nie mruknąć
podtrzymując nutę smutną.
Odezwała się więc baba
głosem tęgim niczym grabarz:
"Chłopcy drodzy, znowu lufa,
szybko oddam przez was ducha.
Teraz żwawo, marsz na miejsce
rozmyślajcie o swej klęsce".
Wtedy Marian pierwszy rusza,
za nim smutna Marka dusza
i tak Marian dostał pałę,
wraz z Marianem także Marek.

Ostatnio zmieniony przez Chudy Szczepan dnia Wto 16:19, 17 Lis 2009, w całości zmieniany 1 raz

Chciałeś krytyki- proszę.Trochę to przydługie, rymy niedokładne, brak puenty.No, ale przecież każdy kiedyś zaczynał, próbuj dalej.

Trzeba próbować, i pisać, skracać, wielokrotnie wracać do wiersza. Wiersz nigdy nie jest tak dobry, by nie mól być jeszcze lepszy. Masz jeszcze jakieś próbki sw0ojej twórczości, to dawaj, będziemy poprawiać i sugerować Smile

Skąfd pochodzisz?

Dzięki za rady, krytykę, oceny. a pochodzę z Mazur.

Dawaj Szczepanie z Mazur, Mój komp się przegrzewa ale damy radę. Ja też wystawię za moment swój, do krytycznego Waszegospojrzenia

Według mnie jak na początek, to niezły wiersz, aczkolwiek moi przedmówcy z całą pewnością dają Ci trafne sugestie.
Podoba mi się Twój humor i dowcip na wesoło Smile

fajnie się czyta,ciekawe ujęcie. Pozdrawiam