2. Hipnotyzerka

Hipnotyzerka okien
Wcale nie taki zły zawód
Mijają ci rok za rokiem
Nie obca ci innych radość

Parapet jest niewygodny
Dla kogoś o prespektywach
A ja tu siedzę samotnie
Ciągle mi siebie ubywa

Spojrzenie jest wbite w szybę
Brudną, co deszczem zaraża
W kroplach deszczówki odpływam
Na skutek pięknego mirażu

Miałam zastosować interpunkcję, ale stwierdziłam że bez niej jest lepiej. Starałam się o sylabiczność - wyszło jak wyszło.

Tekst jest zrozumiały, nie trzeba się głowić nad tym, które słowo do czego się odnosi, nie ma jakichś udziwniających przerzutni, więc niepotrzebna tu interpunkcja.

Tekst, moim zdaniem, zdecydowanie lepszy od poprzedniego. Nie zachwyca mnie jakoś szczególnie, nie ma tu niczego co by mnie zatrzymało i kazało wracać, ale całkiem przyjemny.

"Dla kogoś o prespektywach" Ten wers trochę kuleje językowo. Rozumiem, że to cena jaką ponosi, żeby się rymowało, ale nie popieram.

Zapisu czepiać się nie będę, chociaż mam ochotę wielką, bo nadal mi się to nie podoba, ale myslę, że autorka zna już moje zdanie na ten temat, więc po co się powtarzać.

Serdecznie pozdrawiam

wiersz dobry,ciekawy... może trochę warsztat kuleje.. w pierwszej strofie dwa następujące po sobie "ci" oraz oba "jest" krzyczą o zastępczaki:)
pozdr