1. Biała kartka

Dostałam od ciebie tylko białą kartkę
Bez żadnych linii, czy choćby ozdób
Bym mogła napisać słowa dręczące
Tak bez ogródek, tak prosto z mostu

Lecz samą kartką nic nie napiszę
Ni słów wybranych, ni poematu
Do tego potrzebny jeszcze atrament
Co nada barwy białemu światu

Jeśli masz kartkę już i atrament
Nie napiszesz nadal niczego
Choćbyś miał nawet ogromny talent
Bez pióra nie zdziałasz wiele, kolego

Ja nie dostałam atramentu
Ani pióra, choć tak prosiłam
A więc napiszę na kartce palcem
"Żegnaj. Mnie tu nigdy nie było"

Ostatnio zmieniony przez Nastoletnia dnia Czw 16:30, 13 Lis 2008, w całości zmieniany 2 razy

A możesz najpierw zmienić kolor czcionki na jakiś ludzki? Bo tak nie można czytać.

Zmieniłam.

Ostatnio zmieniony przez Nastoletnia dnia Czw 16:30, 13 Lis 2008, w całości zmieniany 1 raz

Proszę, wytłumacz mi:
a)jaki jest cel użycia kursywy
b) jaki sens jest w używaniu wielkich liter na początku każdego wersu

hehehe czepiać się kursywy ? czy komuś ... z dystansem powinno się do tego podchodzić. Forma dowolna . czy tak czy nie tak to zalezy od autora moim zdaniem.

a co do drugiego to środek stylistyczny , który prawdopodobnie sobie upatrzyła autorka.

ja nie widzę tu nic nadzwyczajnego.

co do wiersza:
czasem bardzo słaby a czasem ciekawy..

Bez żadnych linii, czy choćby ozdób
Bym mogła napisać słowa dręczące
Tak bez ogródek, tak prosto z mostu

to brzmi ciekawie, prosto napisane ale fajnie zawarte.

nie chce mi się tego całego rozpisywać, ale zastanawiam się czy autorka specjalnie daje takie formy zapisu po to by sprawdzić oceniających. czy po prostu ma przebłyski "kmini o co kaman"

Momentami tekst ociera się o rymowankę dla dzieci (rym niczego/kolego), gubi się rytm (trzecia strofa) oraz śmiesznawy patos ("ni"). Jeśli patrzeć na powyższe dosłownie, trudno znaleźć cokolwiek wartościowego, dlatego chyba lepiej przymrużyć oko na niedociągnięcia i poradzić Autorce, by jeszcze przemyślała.

dobraświnia:
a) Użyłam kursywy z przyzwyczajenia, lubię ten rodzaj pisma i praktycznie wszędzie je używam. Jeśli chcesz, mogę to zmienić, choć osobiście nie widzę powodu.
b) Wielmożny mnie przejrzał Smile

wielmożny:
Dopiero zaczynam Smile

Niby piszę od kilku lat ale to tak "zachciało mi się popisać, to se popiszę". Od niedawna traktuję to poważnie i zastanawiam się nad formą, nie tylko nad treścią.
złymiś:
Dziekuję za komentarz. Postaram się popracować nad tym w moim następnym wierszu.

Doprawdy, nie rozumiem waszego przesadzonego przejęcia formą - zostawcie tę kwestię autorowi.
Jeśli ktoś pisze kursywą, pogrubia, podkreśla, pisze na zielono itp - wszystko to ma najczęściej swoje znaczenie. A jeśli go tam czasem nie widać, to nie znaczy że go tam nie ma, ot co.

Do autorki wiersza: jeśli uważasz, że wielkie litery na początku wyrażają to jak (i co) piszesz, to stosuj je nadal.
Ja bardzo często zaczynam każdy wers od wielkiej litery, ponieważ uważam że każdy (prawie każdy) wers to jakaś myśl - a wszystkie myśli są dla mnie ważne, każda jest wartościowa tak samo jak każde zdanie.
Można podać jeszcze przykład znakomitej kapeli Włochaty - w zapisie ich tekstów każde słowo jest z dużej litery - bo każde słowo jest bardzo ważne.

"wszystko to ma najczęściej swoje znaczenie" - i właśnie o takie znaczenia pytamy Wink

Ok.
Ale mam oczy i widzę że większości forumowiczów jednak nie bardzo podoba się dowolność formy i starają się wszczepić stosowanie swojej, a nie o to przecież w pisaniu chodzi. Najlepiej jest znaleźć swoją niszę i w niej się rozwijać.
Smile

...bo to pójście na łatwiznę z leksza, lepiej się czyta teksty, które odpowiadają twoim gustom. Z innej strony, dobrze jest coś komuś zaproponować, bo może się okazać, że jeszcze sobie niszy nie wybrał albo takiej nie znał Smile

co do samego wiersza, biorąc pod uwagę twój wiersz, to muszę przyznać, że jest dobrze, ale pamiętaj! może być jeszcze lepiej. Nie podoba mi się takie samotne używanie przecinków, bo równie dobrze przydałyby się w tym tekście także kropki. Nie wiem czy to żegnaj pasuje, tzn. cały ten ostatni wers w obliczu całości, bo mówisz o tym co ważne do tworzenia,a potem "mnie tu nigdy nie było". Kurcze, jak będę potrafiła sprecyzować o co mi chodzi to wrócę [ja tak czasami mam, że jadę przy czytaniu na czucie, a potem się wysłowić nie potrafię Wink

]

Nikt tu chyba nikomu nie stara się niczego narzucić siłą. Mnie akurat rozpoczynanie każdego wersu wielką literą się nie podoba, co nie oznacza, że nie szanuję słowa. Po prostu pewna forma zapisu mi się podoba a inna nie. Kursywa jest dla mnie niepotrzebnym udziwnieniem, ale jeżeli autorka miała na to ochotę, to jej prywatna sprawa. Futuryści na przykład pisali pomijając zasady ortografii, co mi jakoś specjalnie nie leży, ale mimo wszystko lubię sobie od czasu do czasu jakieś futurystyczne twory poczytać.

Ja bym na twoim miejscu, droga autorko, starała się nie przegadywać tekstów. To jest bardzo trudne w utworach rymowanych(gdzie ważne jest utrzymanie rytmu), ale jest do osiągnięcia w miarę zdobywania umiejętności. Więc pisz, pisz, pisz jak najwięcej.

Przeczytałam w pogadankach narcystycznych ile masz lat i powiem, że jestem zaskoczona rymami zastosowanymi w pierwszej i ostatniej strofie. Rymy typu poematu/światu nie są dla mnie zbyt ciekawe. Natomiast drugi i ostatni wers ostatniej strofy rymuje się bardzo ładnie, mimo iż nie ma w tych wyrazach powtarzalnej części.

Życzę powodzenia.

	czerwona oranżada napisał:
	...bo to pójście na łatwiznę z leksza, lepiej się czyta teksty, które odpowiadają twoim gustom. Z innej strony, dobrze jest coś komuś zaproponować, bo może się okazać, że jeszcze sobie niszy nie wybrał albo takiej nie znał

No, dużo racji w tym masz Wink

Niemniej jednak lepiej jest ograniczyć "nie podoba mi się to, nie podoba mi się tamto" i pozwolić autorowi czasem nawet na tkwienie w jakimś martwym punkcie (rozumiesz o czym mówię).
No to tyle odnośnie formy.

Ale żeby nie było to uznane za offtop, to jeszcze przyjrzyjmy się nieco samemu wierszowi.
Osobiście uważam, iż ostatnia strofa wnosi niewiele, a psuje obraz całości. Wg mnie takim podsumowaniem (prostym i pięknym zarazem) jest dla tego wiersza "Bez pióra nie zdziałasz wiele, kolego ". Na tym właśnie zakończyłbym ten tekst. Ale oczywiście nie chcę niczego Ci narzucać, jeśli uważasz, że to jednak ostatnia strofa kończy wiersz, to zostaw ja tam gdzie się usadowiła. Tylko - rzeczywiście wers "Żegnaj. Mnie tu nigdy nie było" trochę mgli kompozycję.

Dziękuję za zainteresowanie (: Wasze rady postaram się zastosować w następnym przypływie Weny.