zawsze pozostanie nam Paryż

naprawdę miałam już do ciebie nie pisać
i długo palce nie dociskały znaczków
na kopercie. nawet wyrzuciłam płytę
z jak mija czas, ale wczoraj przyszła Ilsa 2,
kazała włożyć prochowiec, bo przecież u was
pada. wiedziałam, że trzeba przejść

przez mgłę jak nie zgubić drogi? zero widoczności,
samoloty nie chciały przegryźć się do nieba.
nudno. z radia seria wiadomości, że ktoś wygrał,
że ktoś w szpitalu. miałam rozprostować nogi,
ostatnie słowa zgięły je z powrotem, bo wszyscy płaczą,
nasze środowisko w żałobie.

więc teraz, na koniec, chcę ci powiedzieć, że jestem
po twojej stronie, moglibyśmy odwrócić dnem szklanki.

______________________________________________
to chyba bliżej rzeczywistości

Ostatnio zmieniony przez czerwona oranżada dnia Sob 23:35, 24 Sty 2009, w całości zmieniany 1 raz

no kurcze oranżadówna ,ależ mnie ta mgła na wyspy wiedzie.. alez mnie te szklanki z alkoholizmem się kojarzą...

a nie słyszałeś, że jak polscy emigranci na wyspy wyjechali, to mgła wyemigrowała do nas?

pierwsza mi się nie podoba, chyba, że 'naprawdę miałam już do ciebie nie pisać ', dalej płynie: zwykła historia, ale za to z jakim dnem ; >