Średnik

Wrastam w chodniki. Rzeczywistość wtłacza
w podziemie. Po korzeniach szukam czegoś
własnego. Już nie wierzę w cudze
bajki o wrzeszczących poetach.

Brzmi całkiem interesująco, czyli żeby wydobyć własny styl, trzeba najpierw poznać style innych - zagłębić się w tradycję, tak?
Chociaż może przydałoby się tu jeszcze jakieś rozdzielenie - tą początkową hierarchizację czy może raczej po prostu stopniowanie uzyskanej wiedzy oddzielić od ostatniego, wyjaśniającego wszystko zdania.

jak dla mnie- zgodnie z tytułem czyli średnio. wiem, że potrafisz lepiej! Wink

Nie widzę sensu w pierwszym zdaniu. Nie łączy mi się z następnymi. Jak dla mnie zestawienie obok siebie słów "wrastam", w kontekście wrastania w dół (chodnik), a zaraz później "wtłaczanie", również w dół, to zbyt gęsto, a nic tego napięcia później nie rozwiązuje.

Poza tym, tu odczucie subiektywne, nie lubię używania słów "poeta", "poezja" itp. w poezji. Stwarza to pewien dodatkowy ciężar, którego ciężko się pozbyć. Osobiście wolałbym tu jakiś wyraz zastępczy, który mógłby przy okazji poszerzyć kontekst wiersza. Bo tak to zjeść sie da, ale w pamięć nie zapada.