przegrywanie walki

Andrzej Cnotliwy osiąga szczyt
obojętności w ostatniej ławce
obgryzając paznokcie
u stóp

prowadzący oddziela tak grubą
kreską od nie krzykliwym
głosem niszczy wszelkie znaki
zapytania pokazując
zasuszoną kolekcję argumentów bardzo
szybko przeprowadza przez czerwone
morze wątpliwości logiczny
wywód i wolnych – nie kłóćmy
się z przyjętym nazewnictwem –
słuchaczy

niepokojący zgrzyt stalówek
wymarł przegrywając walkę
gatunków z martwą ciszą wkładów
we wspólną sprawę

gromkie oklaski pozwalają
prowadzącemu między ustami
a brzegiem pucharu zmniejszyć
dystans rosnący jednak
wprost proporcjonalnie między
całą salą śpiewającą
z nami a ostatnią wręcz oślą
ławką w której

"szybko przeprowadza przez czerwone
morze wątpliwości logiczny
wywód i wolnych"

morze wątpliwości? ekhm... początkowo odczytałam, że to wątpliwości zostały przeprowadzone przez morze czerwone i rzeczywiście jeśli potraktować to lekcyjnie, mogłoby być uważane za cud. tylko potem okazuje się, że to logiczny wywód i wolni są przeprowadzani.

Cóż! Cały urok przerzutni w wierszach wolnych, no nie? To właśnie w nich najlepsze.

moje adhd nie daje tak bardzo o sobie znać, żebym musiała się rzucać, a tym bardziej przerzucać. zaczynam nawet podejrzewać, że jego wcale nie ma.

Bywa!

bywa, a czemu pan szanowny tu tak rzadko bywa?

już samo nazwisko Cnotliwy daje do myślenia, a w ogóle to ładnie jest dopracowany i zakończenie, w którym

A jakoś tak się składa, że rzadko, bo mam ostatnio trochę mało czasu, ale obiecuję poprawę Wink

sesja idzie, będzie wolne Very Happy