Podejdźcie do tego krytycznie

nie pytaj
mnie gdzie żyję
pytanie nie na miejscu
przecież wiesz...

wiejskie drogi
poprzecinane autostradami
kapliczek
wierzba płacząca
nad losem bezdomnego
szare miasta
ludzie przekraczający granice
zdrowego rozsądku

tak widzę mój dom
wszyscy są mile widziani
zapraszam

Do pracy rodacy, pomóżcie, bo wiele mi w tym wierszu nie pasuje. Konstruktywna krytyka mile widziana róbta co chceta

Very Happy

Krytykę przyjmę z pokorą, tak jak i wszelkie sugestie co do tytułu

Ostatnio zmieniony przez norem dnia Nie 16:57, 06 Gru 2009, w całości zmieniany 2 razy

I co, nikomu się nie chce?

Aż strach się do czegoś przyczepić! Tekst na mój gust profesjonalny,podany w sposób mogący wywoływać emocje{nostalgia, tęsknota itp.} Myślę, że warty aby poddać go ocenie na jakimś konkursie.

Ciekawe, warte rozpatrzenia. Iwonko, co ty masz dopowiedzenia Very Happy

czekam na twoją opinię

Oj poczekaj poeto, poczekaj! Przeczytałem po raz któryś i widzę niedorzeczność bo, piszesz o bezdomnych, o ludziach bez rozsądku a potem zapraszasz gości. Grzecznie pytam więc do czego, czym gości nakarmisz jak im zapewnisz bezpieczeństwo?

Wiersz wywarł na mnie duże wrażenie, przeczytałam go kilkakrotnie i chyba Cię rozczaruję Noremie....bo nie mam się do czego przyczepić Smile

Bardzo udany, wyrazisty wiersz z odpowiednią dozą refleksji. Świetnie ukazałeś problem otaczającego nas świata.

No tak, czy nie można zaprosić gości, aby sami cenili mój dom. Czy mam rację, czy może się mylę i nie jest tak tragicznie. To w tym kontekście to zaproszenie Smile

Tak, ale gdzie wtedy słynna polska gościnność-" zastaw się a postaw się".

eeeeeeeee, bez przesady, nie jestem wyrazicielem tej zasady, po prostu jest nie do przyjęcia w dzisiejszych czasach. Smutne ale prawdziwe