Ona przychodzi.

Ona przychodzi.
Otwiera małe furtki niebios.

Piękno to kolor i zapach
soczystych owoców, które gryzie
czerwonymi wargami.

To uwolniona wyobraźnia
jej poukładanych myśli.

To chichot białych pereł
i szum fal
loków zakochanej dziewczyny.

Piękno mieszka w tanecznych krokach
jej białych stóp.

Nawet gdy
Ona odchodzi.

Muszę przyznać, że ma coś w sobie, mimo że niektóre słowa w zestawieniach nie podobają mi się. "Furtki niebios" brzmią mi jakoś infantylnie.
Dziwny ten wiersz, jak się przyglądam z bliska, to wiele mi się nie podoba, a jak biorę całość, nie rozwodząc się jednostkowo, to mi się podoba.

	Cytat:
	"Furtki niebios" brzmią mi jakoś infantylnie.

A pomyśl, jak brzmiałyby "bramy"! Very Happy

Myślę, że tak samo by mnie zabiły Razz