OBRAZY

Na horyzoncie słońca
zasypiać pragną skrycie
drzewa które ujrzały
pragnące odejść liście

Zwichrzone ich konary
wiatr czesze nieprzychylny
stąd do wieczności trwania
w strumieniu błysk jaskółki

Szarością trwają nocną
wyrwane z piersi wiatru
drzewa które ujrzały
otchłań umarłe liście

Wiersz bardzo dobry. Metafory odpowiednie do klimatu, tworzace dobry przekaz wiersza, dajesz do myślenia. Podoba mi się. Pozdrawiam.