nieznajoma

kiedy spałaś układałam twoje ciało w znak
zapytania - pory roku zmieniały się na nim
szybko i bezpowrotnie. nie potrzebowałam
mapy aby dotrzeć do twojego pępka, koleiny,
która poiła moje odrzucone wargi.

kryzys nadszedł zanim zdążyłam mrugnąć,
nie zauważyłam wyżłobień w twoich kościach
zawsze wypełnionych savoir-vivre: umarłaś
przedwcześnie, pełna zaufania i nadziei.

byłaś na kształt agonii, azylu pełnego
smutnych słów. byłaś moim własnym
sekretem zamkniętym pod powiekami
urodzaju, kiedy jeszcze wiedziałam nic.

Ostatnio zmieniony przez Emilia Czasami dnia Pon 21:25, 01 Gru 2008, w całości zmieniany 2 razy

1 - wiersz dla mnie świetny, wpływa na wyobraźnię. Przerzutnie mądrze wymyślone, chociaż... nie tyle wymyślone, one po prostu istnieją. Poza tym podane w formie, która najbardziej do mnie przemawia.

2 - oddział katowice wzrasta w siłę Smile

	czerwona oranżada napisał:
	2 - oddział katowice wzrasta w siłę

taak katowice ponad wszystko x)

a poza tym to edytowałam bo za dużo tego było

Mnie się on też podoba, ciekawie skonstruowany, zmuszający do przemyśleń.
Kraków pozdrawia Katowice.

mnie również się podoba Smile

przyjemnie się czyta. nie rzuca na kolana, ale daje do myślenia (jak już norem powiedział)

Lublin pozdrawia Katowice i Kraków Cool

Ostatnio zmieniony przez mięta dnia Nie 12:11, 23 Lis 2008, w całości zmieniany 1 raz

spierzchnięte wargi zamieniły się w odrzucone

dla mnie ta forma jest trochę ciężka, przytłaczająca, ale poradziłam sobie
pierwsza strofa nasunęła mi myśl, że to o kochance, ale dalej rozwiałaś błędne wrazenie

to pełen bólu wiersz o matce, prawda?

pozdrawiam

z początku rzeczywiście, miało być o kochance, ale przeistoczyło się w matkę x)