na strunach - nawet ptak nie siada

na strunach - nawet ptak nie siada

kołyszę się w rytm, uderzenia w strunę i chciałabym
zostać na jedno brzmienie – jak orka przez zimną toń,
rozpłynąć się o dna. choćby przez tą chwilę zamieszkać,
kutry mrożą krew, gdy szczerzą deski. to się nazywa

wolność. na wzór Ariel
od wiedźmy wytarguję nogi. co mi po głosie,
kiedy są ptaki i mp3. na lądzie szumią lasy,
szumi komunikacja nie tylko miejska. wczoraj

nie dosłyszałeś, mówiłam: zabierz mnie ze sobą,
słońce błądzi po horyzoncie. potem tylko z Coldplay’em
przekonywałam się,
don’t panic, to tylko noc. rytm kołysze,
ja kołyszę, struny uderzają.

Zauważyłem Oranżado pewną kalkomanię w Twoich ostatnich pracach... kalkomanię formy.
I te metafory takie ciężkie... czyżby takoż ciężki okres? Wink

no i jak zwykle miałam długi komentarz napisany, ale wydał mi się nie na temat.
podoba mi się nawiązanie do 'małej syrenki', bardzo lubiłam tę bajkę i budzi we mnie jakieś takie dobre emocje.
poza tym podoba mi się to o strunach.
i całość taka, nie wiem czy przyjemna, ale jednak (hmm...) pozytywna.
(chociaż nastrój wiersza raczej taki do końca nie jest)

no to teraz wersja soft, bo trochę zrzucił kilogramów przez dwa dni. C.B sam wiesz, jak to teraz jest Wink

Fruzka, a pisuj! nawet jeśli nie na temat.

na strunach. nawet ptak nie siada

kołyszę się w rytm, uderzenia w strunę i chciałabym
zostać na jedno brzmienie – jak orka przez zimną toń,
zamieszkać, kutry mrożą krew, gdy szczerzą deski.

to się nazywa wolność. na wzór Ariel
od wiedźmy wytarguję nogi. co mi po głosie,
kiedy są ptaki i mp3. na lądzie szumią lasy,
szumi komunikacja. wczoraj

nie dosłyszałeś, mówiłam: zabierz mnie ze sobą,
słońce błądzi po horyzoncie. potem z Coldplay’em
don’t panic, to tylko noc. rytm kołysze,
ja kołyszę, struny uderzają.

Teraz świeżej jest Wink

Tak Oranżado, dobrze wiem jak teraz jest... Razz

Trzymam za Ciebie kciuki, bo ja już na ostatniej prostej jestem (jakoś tak się udało) Smile