Lustro

Stań przed lustrem
I co widzisz?
Na lewej skroni przysiadł sen
A na prawej tętni życie

Teraz odejdź
I co czujesz?
Na prawej skroni przysiadł sen
A na lewej tętni życie

------------------
Zamysł. Ale czy forma i treść pójdą w parze?

Motyw lustra nieco wytarty, aczkolwiek pomysł niezły. Proponuję jednak zrezygnować z wielkich liter na początku wersów i pomyśleć o nieco innej formie. Wybacz, że się pobawię Twoim tekstem, ale ja osobiście zapisałbym to tak (choć może to i moje zboczenie):

Mężczyzna stoi przed lustrem,
na jego lewej skroni przysiadł sen,
na prawej tętnienie.

Po chwili odchodzi,
na jego prawej skroni przysiadł sen,
a na lewej tętni życie.

>>>>>>>>>>>>

Może i trochę przesadziłem, ale chyba warto jeszcze dokłądnie przemyśleć koncepcję.

Pozdrawiam.

Ostatnio zmieniony przez złymiś dnia Śro 21:57, 12 Lis 2008, w całości zmieniany 1 raz

zły misie ? gdzie tu dobry pomysł ? raczej jego brak!

wierszydło jest oczywiste i w niczym nie zaskakuje czytelnika.
jak dla mnie to takie na niby...

A ja myślę, że coś się z niego jeszcze da wykrzesać, tylko trzeba porządnie go przemyśleć.

Dzięki za komentarze. Pomyślę jeszcze nad nim ponieważ sam nie jestem do końca zadowolony z jego formy.
Chciałbym żeby był mniej więcej w tym kierunku co jest, ale czegoś mi tu brakuje. Czegoś pomiędzy.

A ja się jawnie przyznam, że nie rozumiem, bo jak to z jednej strony sen, z drugiej tętniące życie? schizofrenik?

To tylko przenośnia. Sen i tętniące życie, to tylko jedne z tysięcy przeciwstawnych skrajności na jakie jesteśmy wystawieni i jakie w nas żyją.
Na przykład - wszyscy uważamy że nie jesteśmy rasistami, jednocześnie klniemy na cyganów żeby wysłac ich do gazu.

Ostatnio zmieniony przez C.B. dnia Śro 22:58, 12 Lis 2008, w całości zmieniany 1 raz