*** ("Daruj, że południe)

***

Daruj, że południe, daruj moją niemoc,
wszystkie nasze problemy biorą się z gorąca,
a brakuje ciepła - spójrz proszę na słońce,
to w nim, nie we mnie szukaj wroga. Ale nie patrz

dłużej, jeszcze mamy tu kilka widoków
dla których warto trzymać oczy blisko siebie,
zamiast pozwolić im uciec w kierunku gwiazd
i nieba. A tak, czeka Wersal, czeka też Rzym,

wyschnięte jeziora i pustynie soli,
wraki na których zawsze dorabiasz napisy
ja i ty. Do pełni szczęścia brakuje nam
nocy, złączonych palców i nieśmiałych szeptów

z których wynika, ze głos wcale nie musi
biec ślepo w rozedrganym powietrzu, bo jeszcze
mamy tu kilka słów, które warto słyszeć,
chociaż w spieczonych ustach znów zabrzmią fałszywie.

-----------------------------
tytuł w budowie

:> do Wersalu to jakoś nieporadnie ci wyszło, kręcenie się wokół tego samego aż w końcu zaczęło chyba brakować synonimów i napisałeś dalej coś porządnego Razz

Będę, czekał na Twoje kolejne wiersze.

Dwie pierwsze wyrzucić i powstaje zgrabny wiersz, który idealnie przedstawia związanych ze sobą ludzi. Tak to rozumiem.