czarno- czarne

"Barwa jest cierpieniem światła." J. W. G. von Goethe

zagrajmy jeszcze w czarno- czarne
kulka pędzi w korytarzach znaczeń
szybko, nim rozszczepimy się w pryzmatach

obudźmy już dawno wygasłe gwiazdy
odważmy się dotknąć palących słońc
szybko, nim pamięć wyryje nam linie na rękach

niebieskie zielone żółte i białe
prawda już dawno się odbarwiła
szybko, koniec zakładów- czerwone czy czarne?

zapiszmy marzenia na ścianach
by odbiły się w świetle księżyca
można prosić o wszystko, zatem- więcej światła!

niezmiernie mnie cieszy, że moja UŚowa koleżanka pokazała coś ciekawego, wartego uwagi Smile

tylko interpunkcja mnie mierzi, wydaje się być przypadkowa. mam takie dziwne przeświadczenie, że jak przecinki, znaki zapytania, wykrzykniki, to i kropki też powinny wkroczyć do akcji. po co się tak ograniczać? Razz

hmmm bezsensowna metafora :

zagrajmy jeszcze w czarno- czarne
kulka pędzi w korytarzach znaczeń
szybko, nim rozszczepimy się w pryzmatach

- korytarz znaczeń ? o co cho? nie czaje.

zapiszmy marzenia na ścianach
by odbiły się w świetle księżyca
można prosić o wszystko, zatem- więcej światła!

ps. a jakie marzenia ? a czemu się odbijają ? a czemu więcej światła ?

jestem tępy i nie czaje mozna to jakoś wyjaśnić?

nic tu nie widzę, tylko stek bzdór

Oranżada mądrze prawi, z tą interpunkcją coś trzeba zrobić.

	Cytat:
	obudźmy już dawno wygasłe gwiazdy odważmy się dotknąć palących słońc

tw tym fragmencie zdecydowanie nie podoba mi się patos( coś za czym wybitnie nie przepadam).

Pogubiłam się trochę w tych kolorach, ale pogubiłam się zdecydowanie na plus. W końcu kulka pędzi, wszystko przewija się tutaj szybko.

Jest kilka fragmentów, które przykuły moją uwagę, np. ten:

	Cytat:
	nim pamięć wyryje nam linie na rękach

Smakowita fraza.

Końcówka przy pobieżnym czytaniu może wydawać się banalna, ale ładnie współgra z cytatem i całą resztą. Ciekawy utwór.

Pozdrawiam.

Czerwona oranżada znowu o swojej interpunkcji... Wiedziałem że to wypomnisz Razz

Mnie akurat ta przypadkowość bardzo się podoba, bo wyraża niepowtarzalność emocji autorki.

Widzę też zarzuty odnośnie "bezsensownych metafor" - a mnie się podobają, ja je rozumiem i wsio haraszo.

Bardzo podoba mi się w tym wierszu jego tempo - jest jak fala - szybko, szybko, a potem jakby nagłe zatrzymanie czasu żeby pozbierać myśli.
Żeby nie być gołosłownym - 2 pierwsze strofy są takie spokojne, nawet mimo tego "kulka pędzi", a potem nagle słyszę krzyk "szybko... itd" który jakby wyrywa z zamyślenia... szybko, trzeba działać! Dalej jest podobnie.

Naprawdę podoba mi się! Być może dlatego, że go czuję.

Więcej światła to więcej marzeń... więcej bliższych marzeń.

Ostatnio zmieniony przez C.B. dnia Śro 0:19, 12 Lis 2008, w całości zmieniany 1 raz

Emocji autorki czy podmiotu lirycznego? Bo ja nie wiem czy to dobrze, jak widać emocje autora. Jak w koncepcji łamania wszystkiego jest?

Oj no dobrze, nie wyraziłem się konkretnie Wink

Podmiotu lirycznego. Przepraszam, niedoedukowany jestem.

Ale nie zmienia to faktu ze emocje podmiotu lirycznego często ida w parze z emocjami autora, i to jest dla mnie bardzo pozytywne zjawisko. Bo czym jest wyraz? Dla mnie jest właśnie emocją.

Niczego sobie. Jakoś nie poruszył wystarczająco.

wersja poprawiona:

zagrajmy jeszcze w czarno- czarne,
kulka pędzi w korytarzach znaczeń.
szybko, nim rozszczepimy się w pryzmatach.

rozpalmy dawno wymarłe gwiazdy,
nie bójmy się patrzeć w słońca.
szybko, nim pamięć wyryje nam linie na rękach.

niebieskie, zielone, żółte i białe,
prawda już dawno się odbarwiła.
szybko, koniec zakładów- czerwone czy czarne?

zapiszmy marzenia na ścianach,
by odbiły się w świetle księżyca.
można prosić o wszystko.

więcej światła!

czerwona oranżado: rozprawiłam się z interpunkcją (tak mi się przynajmniej zdaje :) btw, pozdrawiam z Plezantropii ;)
wielmożny: nie ma jednej interpretacji. każdy powinien odbierać indywidualnie. jeśli samo się nie broni, to szkoda. może następnym razem :)

	Cytat:
	stek bzdór

...
dobraświnio: masz rację, za dużo patosu się zrobiło. co powiesz na inną wersję?
C.B.: miło, że się podoba :)
M.S.: niczego sobie na początek i tak brzmi nieźle. dzięki :)

dziękuję wszystkim za wizytę i bardzo przydatne komentarze. pozdrawiam :)

Końcówka bardziej podobała mi się jednak w tej pierwszej wersji Sad

"Można prosić o wszystko, zatem - więcej światła!" - to było to, takie naturalne. W tej poprawionej wersji wygląda jakby było grzecznie ułożone na półce...

Ostatnio zmieniony przez C.B. dnia Pon 13:04, 29 Gru 2008, w całości zmieniany 1 raz