carey

niech się pan uśmiechnie panie carey

ścieżkami, gdzie poranki łączą się ze wschodami bladego słońca,
krążysz jak sęp szukający padliny. nie potrzebujesz wskazówek
by dotrzeć do sezamu, schronienia wypełnionego jękami.

czujesz się nasycony, po raz pierwszy i ostatni miednica,
którą chowasz jest drogą - bezpowrotną i wolną od historii
dalekich krajów. tam mijający czas nie koi ran, nie płynie,

a tonie w głębi oczodołów. każdy rozdział twojego ciała był
napisany o czymś innym - dzisiaj się rozsypujesz,

na noce i dnie, na strumienie i bezmiary oceanów.

Ostatnio zmieniony przez Emilia Czasami dnia Śro 9:30, 03 Gru 2008, w całości zmieniany 3 razy

zastanawia mnie kosmetyka i usunięcie 'tnącymi struny głosowe' ?

Ostatnio zmieniony przez Emilia Czasami dnia Pią 20:41, 28 Lis 2008, w całości zmieniany 1 raz

bezmiary oceanów? toś mnie zamordowała dwoma słowami.

tak się zdarza czasem ;>

jęki tnące struny głosowe, imo zupełnie nie. ale to tylko moje zdanie Wink

podoba mi się tak poza tym.

"swojego sezamu" - mogłoby być bez zaimku
+ to, co mięta powiedziała
+ w paru miejscach zastanawia mnie interpunkcja, bo idziesz wg odczucia, że tu czujesz przecinek czy wg zasad?

ciągle się edituje