11 lipca 1943

11 lipca 1943

Dźwięki rozpaczy,
Dniami i nocami.
Domy ledwo,
Już stoją.

Wrzaski,
Które ciszy się boją.

Doły pełne,
Zabitych dzieci.

Matki ich,
Już nie zapłaczą.

Z rozprutych brzuchów -
Morze Martwe.

B.G.

Cóż tu komentować, wiersz oddaje to, co wydarzyło się 11 lipca 1943 Jakiego regionu dotyczy ujęte w Twoim wierszu wydarzenie? Nie kojarzę tego wydarzenia. Szkoda że nie napisałeś skąd pochodzisz.

Ostatnio zmieniony przez norem dnia Śro 16:30, 11 Mar 2009, w całości zmieniany 1 raz

Tego dnia na Wołyniu, UPA bestialsko zamordowała, 10 000 tysięcy Polaków...

czytałam o tym, jednak hm... to bardzo poważny temat i naprawdę trzeba się wysilić, żeby zobrazować tragedię, ba! masakrę jaka się wtedy wydarzyła. nie jestem przekonana czy ten wiersz podołał. oczywiście mówi o rzezi, ale to nie jest tak wszędobylskie, porażenie, strach nie doskoczyło mnie z każdej strony.

Dla mnie to za mało...warto by było odrobinę przy nim posiedzieć,wiersz nie zapadł mi w pamięci,nie wstrząsnął mną.Zmień to,wstrząśnij czytelnikiem by dało mu to do myślenia.

Wpadłem tu na forum na minutkę dosłownie. Widzę, że sporo nowości więc czytam i czytam ale jakieś to miałkie wszystko (no, powiedzmy - większość) dla mnie. Zobaczyłem w końcu obiecujący tytuł "11 lipca 1943" no to czytam... i niestety się zawiodłem. Pozostaje mi tylko zawtórować mojemu przedmówcy.
Większość ludzie nie chwyta się takich tematów, bo ciężko o nich ciekawie/dobrze napisać. Nie każdy jest Baczyńskim w końcu...

A co do samego tematu - ten tekst równie dobrze mógłby być o Ukraińcach bestialsko mordowanych przez swoich polskich sąsiadów... ale rozumiem, że żyjemy w Polsce więc bardziej wypada pisać o naszych, jedynie słusznych, ofiarach. To tak na marginesie.

Pozdrawiam!

Baczyński był w nieco innej sytuacji Wink

w końcu wojny zasmakował.

Dzięki za wszystkie opinie.
Skala ludobójstwa dokonanego przez Ukraińców na Polakach, zamieszkujących południowo - wschodnie rubieże II RP, była nieporównywalnie większa, niż sugeruje to Pan Chamzat. Nie trzeba być historykiem, by posiąść tą wiedzę.

Ostatnio zmieniony przez siwa pała dnia Czw 16:29, 12 Mar 2009, w całości zmieniany 2 razy

Na pewno są emocje, ale czy krzyk na polu bitwy jest śpiewem ?
Twój wiersz przeczytałem po całej serii wklejonej przez E, wypada na jego korzyść, co nie znaczy, że nie trzeba mówić o tym co napisałeś, trzeba, lecz naprawdę trzeba mieć wybitne pióro. Pewnie nie raz do tego tematu wrócisz, jest to potrzebne, jak mniemam, dla Ciebie, potrzebne również innym, jak to się trywialnie mówi ku pamięci a również aby takich czystek więcej nie było ( por. byłą Jugosławię )

Właśnie o to chodzi!!!
I pewnie zanudzę Was tego typu wierszami.

Już od dawna chciałem to zamieścić, ale dopiero teraz podjąłem się przepisania.
Jest otóż pewien znakomity tekst, który poświęcony jest tego typu wydarzeniom i jest to jeden z bardzo nielicznych które są genialne w swej prostocie.
Jest to tekst utworu p.t. "Morituri te salutant" zespołu Eye For An Eye.
Oto on:

wtłoczeni w ciasny wagon wystawiamy twarz
czekając na twój znak
pragnący kropli wody wysuwamy dłoń
goryczy kropla spada w nią

daj ten jeden tylko znak
strącimy wagon nasz
wykoleimy czas
spójrz - będziemy drapać gryźć
palcami ściany ryć
na jeden znak

do celu gna w milczeniu wagon nasz
daj tylko znak