Zapiski niedoszłego emce: Na ostrzu

Byłem w sytuacji, którą niepoprawny optymista nazwałby nienajlepszą- niezbyt miły pan z barkami szerokimi na około dwa metry trzymał mnie za głowę i przystawiał nóż do gardła. Panująca dookoła ciemność i wyczuwalna obecność kilku innych bezszyich delikwentów potęgowały moje przerażenie.

-Gadaj, kurwa, coś za jeden!- rozkazał ten trzymający nóż.
-Hektor, po co ci jego imię?- pytanie padło gdzieś zza moich pleców.- Po prostu zarżnij gnojka i wrzuć do rzeki.

Strach wystrzelił na kilka kilometrów w górę. Świadomość, że zaraz, tak po prostu, ostrze noża przejedzie przez moją krtań, rozcinając ją i doprowadzając do nad wyraz obfitego krwawienia cholernie mi się nie podobała. Pęcherz nagle urósł i upomniał się o opróżnienie. Jezu Chryste wybacz mi, że nie chodziłem do kościoła, byłem niemiły dla starszego brata i nie wyniosłem śmieci! Spraw by ten okropny facet puścił mnie i pozwolił odejść w spokoju!

-Chłopaki! Co tu się dzieje?- głos dochodził z ciemności przed moimi oczami. Znajdowałem się w ciemnej bramie, jedyne światło padało mi na twarz, lekko z góry. Nagle zrobiło się okropnie jasno, tak, że aż mnie oślepiło. Gdy wzrok przystosował się do otoczenia, spostrzegłem przed sobą wysokiego mężczyznę z mysią twarzą. Patrzył na mnie tak, jak ojciec patrzy na dziecko, które właśnie zrobiło coś głupiego.

-Czy ja cię skądś nie znam?- zapytał. Gestem kazał zdjąć mi nóż z szyi. Kark puścił mnie, a ja obróciłem się by zobaczyć jego twarz. Tak jak myślałem- nigdy nie posądziłbym go o jakiekolwiek przejawy myślenia.
-Eee...- dukałem. Byłem tak przerażony, że nie mogłem wydusić z siebie żadnego sensownego zdania.
-Ja cię znam! To ty jesteś bratem Marcina! Wiesz? Razem z nim chodziłem do liceum. Ech, piękne to były czasy. Nas dwóch to się pierwsze liceum bało...- facet z mysią twarzą ewidentnie się rozmarzył. To była moja szansa. Nikt mnie nie trzymał, drzwi miałem na wprost siebie, wystarczyłby dobry start i byłbym wolny! Jednak nogi odmówiły słuchania się mózgu, więc stałem w miejscu, z miną niegroźnego idioty.
-Chłopaki! Co wy robicie? Brata mojego przyjaciela chcieliście zarżnąć? Tego się po was nie spodziewałem, rozczarowaliście mnie- Mysia twarz pokręcił głową.
-Szefie, ale my nie wiedzieliśmy...- ozwał się Hektor, ten co wcześniej mnie trzymał.
-Dobra, rozumiem, nie musicie znać rodzeństwa wszystkich moich znajomych. A powiedz mi bracie Marcina, co sprawiło, że tych pięciu matołków chciało pozbawić cię życia?

Jezu Chryste to jest niemożliwe, to jakiś "Ojciec chrzestny". Właśnie mówi do mnie herszt grupy oprychów, który uczęszczał do najlepszego liceum w mieście i na dodatek jest znajomym mojego brata. Za mną stoi kilku typowych dresiarzy, wszystko dzieje się w obdartej bramie- to nie jest prawdziwe życie, to na pewno scena z polskiego filmu akcji!
-Eee... Wracałem z imprezy, a tędy mam szybciej...- wyjąkałem.
-No chłopaki jak tak można. Młody wraca z imprezy, pewnie jakąś laskę przeleciał, szczęśliwy jest, muzyki sobie słucha, a wy tak na niego naskakujecie, mordować chcecie. Mało wam pobytów w areszcie?
Dresiki nic nie odprały, tylko wydały dźwięki podobne do chrumkania. Mysia twarz uśmiechnął się do mnie, po czym podszedł do drzwi od bramy, otworzył je i powiedział:
-Leć, młody. I pozdrów brata od Myszy.

Wystrzeliłem jak pocisk z kałasznikowa, rozmazał mi się krajobraz, wszystko zmieniało się jak na pokazie slajdów- ciemna brama, drzewa, Jaworzyńska, światła, światła, światła. Zatrzymałem się dopiero po kilku minutach szaleńczego biegu, oparłem się o słup ogłoszeniowy. Zauważyłem, że wdepnąłem w gówno, ale byłem szczęśliwy. Pierwszy raz w życiu dziękowałem Bogu, że mam starszego brata.

Po prostu świetne opowiadanie, krotkie , zawierające skondensowaną treść. Przekaz bez zarzutu, po prostu się podoba Smile

Co znaczy skrót emce?

Ostatnio zmieniony przez norem dnia Pon 21:19, 22 Gru 2008, w całości zmieniany 1 raz

to zapis polskiej wymowy słowa MC- z angielskiego Master of Ceremony, czyli taki pan co nawija na hip-hopowych koncertach.
cieszę się, że się podoba, bo na pisarskim mówili, że o niczym:D

Szczerze mówiąc, dla mnie jest o niczym właśnie.
Muszę przyznać, że całkiem przyjemnie się czytało, ale po lekturze nic w głowie nie pozostaje Sad

ja to traktuję jako ćwiczenie. jak się dobrze wyćwiczę to będę pisał o "czymś" Razz

Trzymam kciuki Wink

Ja niestety od zawsze miałem problem aby opowiadania trzymały się "kupy" - z reguły także były o niczym, a jeśli już udawało mi się pisać o czymś to robił się z tego tasiemiec.